De uitdaging

Kinderen en geld uitgeven. Voor kinderen het leukste onderdeel. Voor ouders misschien wel het moeilijkste onderdeel. Want, wat vinden we het toch moeilijk als onze kinderen iets anders kopen dan dat wij verstandig vinden. En dat gebeurt meer dan regelmatig.

Italië 2012
Ik sta samen met mijn jongste dochter in een souvenirwinkeltje in Italië. Jullie herkennen het vast. 100.000 artikelen samen gepropt op een paar vierkante meter. Mijn dochter heeft haar portemonnee vast met 10 euro. Geld dat ze van opa en oma heeft gekregen om iets leuks van te kopen. Dat geld voelt als een enorme rijkdom en brandt in haar hand. Dat moet natuurlijk worden uitgegeven. En met een assortiment van 100.000 artikelen zit er natuurlijk ook altijd wel iets tussen. Vol enthousiasme trekt ze allerlei artikelen uit de rekken. Kijk eens mam. Dit wil ik hebben. Dit heb ik altijd al gewild. Herkenbaar?

Mijn reactie?
En ik hoor mezelf nog zeggen. Moet je niet doen schatje. Dat is echt troep. Morgen is het kapot. Dat heb je toch al. Kun je het geld niet beter in je spaarpot stoppen. Met als resultaat? Mijn dochter steeds minder enthousiast en ik steeds ongeduldiger omdat ik weg wil uit het (vind ik) afschuwelijke winkeltje.

Uitkomsten
Op die momenten kunnen er 3 dingen gebeuren:

1. Je houdt vol dat het troep is. Je kind koopt niets en jullie lopen allebei chagrijnig naar buiten.
2. Je houdt vol dat het troep is. Je kind is lekker eigenwijs en koopt toch iets. Jij chagrijnig en je kind toch iets minder blij met het artikel. En al helemaal niet als het artikel de volgende dag kapot gaat en jij het niet kunt nalaten om nog even ‘zie je wel, ik zei het je toch’ te zeggen…
3. Je laat los. Hoe moeilijk ook. Je laat los. Je geeft jouw kind de ruimte om een zelfstandige beslissing te nemen. Je laat ze genieten van het aankoopmoment.

Waardevolste moment
En ik? Ik heb op het moment dat ik het mezelf hoorde zeggen ‘dat is echt troep’ een momentje rust genomen. Even naar buiten gelopen, drie keer adem gehaald en met mijn beste, iets gemaakte, glimlach weer naar binnen gelopen. Schatje, kies maar wat jij wil. En met mijn nagels in de toonbank geduwd heb ik staan toekijken hoe ze haar aankoop deed. Maar de glimlach op haar snoet toen ze de winkel weer uitliep, was het meeste waardevolle van de hele dag.

Leren geld uitgeven
Wat is nu het moraal van dit verhaal. Kinderen moeten leren om geld uit te geven. Om keuzes te maken. En dat lukt alleen als wij ze hier de ruimte voor geven. Want waarom weten we dat een artikel kwalitatief niet goed is of dat jouw kind er niet veel mee gaat spelen? Precies, door onze eigen ervaringen. Onze kinderen moeten die ervaringen nog opdoen. Hoe fijn is het dan dat kinderen op jonge leeftijd eigen beslissingen mogen maken. En is het achteraf toch geen handige aankoop dan hebben ze hier veel van geleerd.